Friday, February 6, 2015

Too many tears, now I should stop it.

Penat kan nangis? Rasa macam takmau nangis dah.

Tapi aku rasa nangis ni buat aku jadi tabah jadi kuat untuk hadapi ujian Tuhan. Walaupun Fikri penat kot tengok aku kejap-kejap je nak nangis. Haha! Gaduh dengan kawan, nangis! Gaduh dengan Mak, nangis! Tak sependapat dengan Abah, nangis! Gaduh dengan Fikri, nangis! Bertekak dengan adik beradik, nangis! Cengeng sangat. Tapi nak buat lagu manaaaa, dah hat tu ja yg buat aku macam jadi kuat. Macam minum Kacip Fatimah pulak. Hewhew.

Sejak sambung Degree ni aku banyaaaak sangat nangis. Hewhew. Kena paksa belajar je pon nak nangis. Konon nak kerja jelaaa. Tapi kerja apa pon tak tau! Mak Abah tak bagi kerja jauh-jauh. Kena ceramah dengan Abah, terus sambung belajar! Kikikiki. Dah biasa dulu study takdak duit ja call Abah, teruih Abah bank in. Tapi kali ni, kena survive sendiri sebab Abah dah pencen. Mak pon tak jaga budak dah since Mak admit hospital sebab sakit teruk. Setahun pertama, asyik berendam air mata je. Huhu. Susah nak hadam kena survive sendiri. Hiks. Sikit-sikit mengadu kat Mak. Susah laaa nak berhenti laaa. Lembik sungguh! 

Aku bertunang masa 2nd year. Cakap kat Abah nak tunang nak kahwin pon Abah kata tangguh dulu. Habiskan belajar sebab Abah takdak duit. Balik rumah terus nangis ngadu kat Mak. Hahaha. Nangis lagi! Sedih tauuu. Dah 23 tahun tapi tak bagi kahwin. Kira dalam adik beradik macam dah melepasi 24 je dah on la dah boleh kahwin. Sebab depa dah gheja. Aku je usia cenggini masih belajar hadap exam apa semua. Stress! Pastuh esok nak tunang tu sempat gaduh dengan Fikri sebab dia taknak tunang, nak terus kahwin je nanti. Lol. Nangis je lagi. Jaja carik pasal, tambah lagi nangis. Sampai mata sembap. Lol sangat. Nak nangis je!

Nak kahwin tahun ni. Dah prepared berbulan sebelumnya. Sebab taknak kacau study. Kena fokus cemana pon. Alhamdulillah, habis final exam dengan tenang. Cuma bila dah nak dekat ni macam-macam dugaan. Especially kewangan. Nangis lagi. Banyak sangat nangis pasal ni. Nak tersungkur pon ada dah rasa ni. Tidur malam pon tak lena. Asyik la mengadu kat Fikri sampai dia sakit kepala kot nak bagi aku bahagia. Kesian. Hihi. Mak Abah pon kesian sangat nak bagi aku bahagia. Asyik nak menangis je aku ni tau. Gaduh je nak nangis. Bersuara dikata tak beradab pon menangis. Padahal tak kurang ajar pon. Hihi. Naaaaangis jela kerja kau ni. Haha!

Dalam pada aku nak kahwin ni, aku berhijrah ke tangga yang lebih banyak dugaan. Tapi sebenarnya aku tenang sangat bila pakai apa yang aku pakai sekarang. Cuma yelahhhh kau nak jadi baik ingat senang ke? Buat silap sikit, orang hentam teruk. Aku nak buat apa? Aku nangis laaa. Hahahahaha. Nangis je tau. Hmm.

Tak penat ke? Mestilah penat. Sekarang terasa sangat penat. Tapi yelaahhh aku selalu je macam kata kat hati, "Okay, takpee. Kau kuat. Kau boleh" But I don't know sekarang macam rasa takde hati nak nangis nak fikir ke apa la. Aku ni susah nak tawar hati. Tapi kalau dah tawar hati, aku lah manusia paling degil paling buat orang annoying. Hihi. 

Dan bila aku dah tawar hati, aku memang takkan menangis kalau orang yang buat aku macam tu nak kata apa. Takdak perasaan. Macam Fikri kata la, "Hebat laa awak ni bercinta 3 tahun, putus dan tak menangis!" Hati ni cuma penat. Itu je. Maaf naa. 

Sekarang ni hari-hari pon aku tak boleh nak lena. Asyik pikiaq ja sempat ke aku nak kahwin. Sempat ke aku nak bahagia. Sempat ke Fikri jadi husband aku. Cemana kalau dia takde? Cemana aku nak hadapi hari-hari nanti? Hmm. Semua orang pon fikir cemtu la kan?

No comments:

Post a Comment