Tuesday, April 7, 2015

Rumahku, syurgaku. Amboihh!

Assalamualaikum. Hai.

Hmm. Hati kita ni cepat je berubah-ubah kan. Sebelum kahwin, rancang-rancang konon biar lah Fikri menyewa dengan kawan-kawan dia lagi. Hujung minggu balik lah BP rumah mak iolls kan. And then tetiba owner rumah nak ambik balik rumah pulak. So macam bingung-bingung kejap. Nak carik rumah sewa kat JB bukan senang. Lagi-lagi kat area Skudai tu. Memang kawasan student kan. Harapan laaa nak dapat sewa murah-murah pastuh senang-senang dapat. Memang tak ler. Huhu. 

So, we decided to stay together. Takde istilah lah nak tumpang rumah orang. Memang dari awal sebenarnya aku naaak sangat duduk rumah sendiri, urus rumahtangga sendiri. Tapi aku tak boleh lah pentingkan diri memandangkan Fikri je kerja. Tapi mana kita tahu. Betul la apa Tuhan kata nak bagi. Nak rezeki lebih, menikah! Gituuu. Yelahh sebelum tu kita dengar lah jugak nasihat orang, bila baru kahwin ni rezeki tak cukup apa semua. Konon nak bagi stabil la kan baru la nak carik rumah sewa duduk sesama hujung minggu and cuti semester. Cehh. 

Sebelum kahwin tu memang la 'jumpa' rumah sewa RM500/bulan TAPI rumah takde grill takde pagar. Dalam fikiran seorang penakut macam aku, macam-macam dah aku fikir. Pastu fikir nanti Fikri p kerja, aku kena tinggal sorang. Fuhhh! Horror gila weyhh tengok rumah tu. Tapi macam gelojoh kan takut orang kebas. So, confirmed kan aje. Sesambil tu mintak lah sewa kurang sikit. Memang tak la kut dia nak bagi! Dan dan esoknya call nak jumpa bincang tak angkat call tak balas text. Tapi bagus jugak laaa. Selamat aku dari rumah horror tu. Huhu.

Pencarian rumah sewa ni lama jugak kot! Tapi perancangan Allah tu paling terbaik kan. Bila settle je menikah, rezeki tu satu per satu Tuhan bagi. Walau ada kesusahan sikit, Tuhan bagi kesenangan sikit. Balance. 

After 2 weeks cemtu kot kitorang menikah, dapat rumah flat area Impian Emas. Tapi jalan masuk dia horror jugak. Kahkah. Memang dasar penakot! Tapi macam okay la kot. Sewa RM450/bulan rumah 3 bilik, owner pon nice je layan. So, confirmed tapi kena tunggu bulan 4 baru masuk. Macam aku cakap, perancangan Allah atur memang sangat laaa smooth. Sementara tunggu bulan 4, bulan 3 tu settle la majlis belah Kedah. Kiranya, Tuhan kasi settle satu per satu. Kewangan tu kira macam smooth jelah. Takde la gelojoh sangat kan tak settle tu, nak settle ni. Gituu. Sementara takde rumah, weekends Fikri ajak balik rumah sewa dia. Lagipun masa tu diorang dah nak pindah tempat lain.

Lepas je pindah rumah sewa lain tumpang rumah kawan dia kejap, dapat pulak rumah taman area Skudai. Dia happy la sebab kalau boleh memang dia taknak duduk flat sebab dia kata bosan sikit. Lagi satu, bahaya. So, terus je call owner tu and Alhamdulillah dapat. Happy! 

So, haritu dah pindah masuk rumah sewa. Mula-mula je macam hmm dah sedia ke ni nak duduk berdua? Means nanti Fikri pergi kerja, kena tinggal sorang. Hoihhh tak habis-habis dengan penakot tu. Malam first je tidur rumah baru, tak boleh tidur. Kejap-kejap kejut Fikri. Kahh! Tulahh beriya lagi takmau tidur rumah sewa lama dia. Padan muka aku! Esoknya pindah barang mengantok habis. 

Konon la Fikri kata taknak beli kabinet rumah (katil, almari, kerusi meja) pastuh peti ais pon nak kecik yang senang angkat masuk kereta Axia weolls. Haha! Sekaliiiii hamikkk angkut ler barang-barang dia je 4 trip dari rumah lama. Puikk. Then, baru la bukak minda sikit nak beli peti ais besar segala. Pindah barang berdua. Gituu. Sakit pinggang pon berdua jugak. Kahh! 

Lepas je settle pindah barang, aku membuta. Terbangun sebab dia ketuk-ketuk paku kat dinding. Terus bangun-bangun nak hangin. Kahh! Iolls kan macam baby sikit. Terbangun kalau orang buat bising pastu nanti badmood la sekejap. Wakaka. Tau-tau je dia dah susun semua barang yang bawak pindah tu. Tapi macam biasa laa susun asal nampak kemas je. Tapi takpe la kann. Dia memang lagi rajin dari aku. Hewhew. 

Tak penat-penat laki bini ni, petang pergi beli barang dapur. For the firsssttt timeeee untuk rumah sendiri. Ya Allah rasa macam happy nyaaa. Hahaha. Over! Dia yg seronok lebih sebab selama ni duduk rumah sewa kan kita beli barang, satg kawan kita yg perabih. Bila rumah sendiri, haaa balas dendam beli itu ini. Balik malam terus je kemas susun semua. Aku la yg susun kasi kemas-kemas senang carik. Nanti aku jugak yg susah time nak masak kan taktau bahan letak mana. 

I'm so happy. Tuhan je yg tau. Baru la rasa weyhhh bestnya kahwin niii. Dapat buat apa kita nak. Dapat urus rumah sendiri. Nak serve laki punya makan minum pon suka hati kita. Sebelum ni bukan kata time dia balik rumah Mak, time aku balik rumah sewa dia tak best. Best jugak. Cuma, pergerakan kita terbatas. Tak serve laki makan pon dah kena marah dengan Mak. Padahal kita tahu tekak laki kita nak makan bila. Mula lahh kejap 5 minit tanya nak makan ke nak minum ke. Haha! Bila ada rumah sendiri, haaa puas hati dapat fokus kat laki sorang ja. 

Dalam perkahwinan ni ada manis ada pahitnya kan. Bukan setakat dugaan datang dari pasangan. Tapi dari orang sekeliling jugak. Pentingnya partner yang saling menyokong. Tak romantik takpe, tanggungjawab tu kena ada! Lagi la aku ni student takde pendapatan. Kalau setakat orang duk mengata tu dah lali dah sampai. Huhu! Like Fikri always said, "Sabarlahh". Kita susah mana orang nak tahu. Kita senang, orang hasad dengki. Lumrah. 

Till here, daa.

No comments:

Post a Comment