Assalamualaikum. Hai.
Memandangkan aku tengah counting big day aku, makanya banyak laaa story pasal wedding. Dari preparation sampai laaaa perasaan. Kahh!
Ohh. Before tu, aku punya mimpi ngeri dah tamat weyh! Aku dah pass Band 3 Muet. Alhamdulillah. Kahkahkah. Si buta english ni lulus weyhh!! Pheww. Simpan duit nak p daftar muet lagi tu p shopping! Okay stop.
Hmm. I don't know why people keep asking, "Haihh belajar lagi dah nak kahwin? Boleh ke handle ni? Taknak tunggu habis belajar?" Many many many times. Dari jumpa sedagha, kawan sampai laaa ke Ketua Kampung. Blergh. But buat masa sekarang, aku masih boleh senyum and diam. Perkara simple, aku fikir.
Ye. Memang awalnya, Abah suggest tunggu habis belajar. Tapi sampai bile kan nak statik je dengan hubungan yg cemtu je? Nak keluar dengan kawan perempuan holiday pon Abah tak benarkan, inikan lagi dengan boyprengg. Memang tak ahhh. Tahun ni umur aku 25 tahun. Kakak aku siap kutuk aku cakap dia kahwin umur 21 tahun. Pfft! Dia habis STPM je Abah bagi greenlight kahwin -.- Aku? Habis Diploma Abah suruh sambung Degree. So, win win situation la. Kahwin dapat, belajar pon dapat. Mihmihmih.
Boleh handle atau tak, aku tak tahu lagi. Sebab aku tak lalui pon lagi. But, InsyaAllah I'll do my best as a daughter, fulltime student and wife! Aku tak tahu dan tolonglah doa yang baik-baik. Kadang-kadang, mulut orang ni menduga jugak. Huhu!
And ramai juga ye bertanya tentang 'anak'. Sebenarnya, aku yang nak hadapi tu memang aku dah fikir dah. Haha! Aku fikir if pregnant masa kat sini (means masa jauh dengan husband) apa akan jadi, apa implikasi dia. Kahh! Tapi tang ni, aku appreciate sangat orang-orang berpengalaman bagi advice. Bhahahaha!!
So, kesimpulannya masyarakat sangat laaa caring tau kat orang lain. Haha! Aku cuba ye jadi positif, aku cuba. Bagus jugak lahh terikut-ikut perangai Fikri yang suka bolayan je apa orang nak buat apa orang nak kata. Sebab, buat aku jadi macam hmm lantak la nak kata apa pon as long as kau tak kacau pon hidup aku. Kau tak fitnah aku. Aku is okay.
Walaupun ramai je macam dok pertikai, tapi masih ada kawan baik yang always give positive advice. Dia cakap, "Alaa jodoh dah sampai kan? Ni kan kerja Allah. Takpe, rilek je. Aku tahu nak kawen time blaja ni susah." Thank you sebab faham!
Abah pon dah pandai back up aku. Bila orang tanya je, terus Abah yang jawab, "Yelaa perempuan ni kalau tunggu nak habis Degree sambung Master sambung PhD kadang sampai lupa nak cari pasangan. Dahhh tak kahwin. Dah tu, mesti nak cari yang sama taraf. Habis, bilanya nak kahwin?" Mihmihmih. Aku memang setakat ni bila orang tanya aku akan diam. Aku takde jawapan. Hmm bukan takde jawapan tapi aku rasa tak perlu bagi jawapan. Hiks!
By the way, aku rasa aku takde lah macam muda sangat pon nak kahwin. Apa orang kata? Sedang-sedang elok gitu. Haha. Cuma jadi masalah orang is aku masih belajar. InsyaAllah, aku terima nasihat yang positif tu. Tapi yang mana ke arah negatif dan menjatuhkan, I is bolayan. Maaflah. Just fikir, ujian Tuhan tu lain-lain untuk setiap hamba-Nya. Dan aku bersyukur dengan apa yang aku ada sekarang.
Always be positive. Pwomise?
No comments:
Post a Comment